wandeling uluru en olga's

Een prachtige dag om te wandelen; om 10 uur moeten we bij de uluru zijn, dan kan je met een gids mee en deze vertelt dan heel veel over het ontstaan van deze rots, over de aboriginals enz.

Dus hurrie up....

We zijn op tijd net zo als alle anderen het is best druk, tuurlijk er lopen heel veel chinezenmaar ook Nederlanders.

Bij de grote P-plaats staan al wat mensen bij het bord voor de gids te wachten, niet ver hier van kan je de uluru beklimmen, dit is een zeer steile klim enmen heeft liever niet dat er wordt geklommen...... maar er zijn altijd mensen die dit toch doen,ook hele jonge kinderen van 5 of 7 jaar oud, onverantwoordelijk!!

Ik durf niet te kijken maar het gaat een heel stuk goed maar dan wordt het te steil en moeten de meeste mensen afhaken.

Tja en dan zie je hoe gevaarlijk die mensen bezig zijn.... op slippers met een rugzak achterop... er zijn ijzeren kettingen gehangen om je vast te houden maar de berg is zo glad....pfff gelukkig komt de gids aanlopen en met een hele echte aboriginal.

We gaan met ze op pad en hebben er veel zin in, hij verteld heel veel en laat ook de tekeningen zien en de zandtekeningen, de heilige grond en berg mag op sommige plekken niet gefilmd of gefotografeerd worden.... toch doen dit heel veel mensen ..... jammer ik ergerde me kapot eraan.

We zijn aan het einde van de tour nog even doorgelopen maar het was best heet en besluiten om terug te gaan.

We zijn erg onder de indruk van deze uluru.

Nadat we nog bij het infocentrum zijn geweest gaan wedoor naar de olga's, een enorm rots/berggebied wat 44km verderop ligt en ook tot hetzelfde massief als dat van de uluru behoort.

We maken hier een korte wandeling want ook hier is het erg warm, we komen in de vallei van de wind en lopen in de schaduw, prachtige kleuren rood/bruin/geel en we zien ook veel bomen/struiken en lopen de gorge in heerlijk in een windje en schaduw.

Ik zie nog 2 kangoeroes voorbij huppen.

Dan lopen we weer terug en gaan we met de auto terug naar ons hotel...

We gaan vanavond nog met de helicopter de lucht in; nog 1 keer van boven alles bekijken.

We treffen het want toen we gingen boeken troffen we een Nederlandse jongeman aan die hier de helicopter vliegt voor de maatschappij en hij is hier al een aantal maanden.

Hij vindt het leuk dat hij ons kan vliegen en neemt ons mee naar de uluru en de olga' s en we vliegen de zonsondergang tegemoet. Geweldig!!

Zo mooi die kleuren en het landschap eromheen, het is zoooooooooooo uitgestrekt en verschillend, hij vliegt nog over ayers rock, we zien onsresortdesertgarden.

Vliegt dan verder doornaar de uluru en daar zien we de rode rots veranderen van kleur.

Echt heel bijzonder en het is vrij snel donker dus hij vliegt nog een hele ronde...als extraatje.

We hebben zeker een uur gevlogen en het was bijna donker toen we landden op het vliegveld.

Bedankt Johan!!! Ja, zo heet de piloot. Bedankt voor deze mooie vlucht en we hopen dat je genoeg vlieguren maakt om traumahelicopterpiloot in Nederland te worden.

Moe maar voldaangaan we nog eten, ons laatste etentje in ayers rock... morgen vliegen we naar Perth, naar de famillie.

uluru en de olga's deel 1

vandaag vertrekken we naar ayers rock, even ....alles weer in de auto en op naar ayers rock.het Inpakken en weer uitpakken van de koffers en de rest gaat steeds soepeler zo'n 300 km verderop ligt deze rode rots, debekenste en meest toeristische attractie van midden-australie.

Natuurlijk het is weer een vreselijk saaie rit en het is al gauw erg warm;de airco staat op volle kracht tetoeren.

Gelukkig voldoende benzine deze keer (weer AUS$ 2,24)....... eindelijk arriveren we in ayers rock, een groot complex met diverse hotels/resort en campings, met 1 winkelcentrumpje en wat restaurants.

Wij dachten dat ayers rock zoiets was als alice springs maar komen dus bedrogen uit.

Alles staat hier in het teken van het nationale park en nadat we in het hotel zijn aangekomen en hebbeningecheckt kunnen we naar onze kamer.

We hebben een prachtig uitzicht vanuit onze kamer, vanaf het balkon kijken we zo op de rode uluru hij ligt pal tegenover ons.

We besluiten om direct wat drinken/eten in te slaan voor morgen en gaan dan naar de supermarkt toe.

Nadat we een kleine hoeveelheid gekocht hebben en weer een enorm bedrag hebben betaald (alles is hier natuurlijk veel duurder dan in de grote stad), gaan we terug naar onze hotelkamer.

Inmiddels is het een komen en gaan van auto's en die gaan allemaal naar de zonsondergang kijken bij de uluru.

Wij besluiten om dit ook maar te doen, je weet nooit wat het weer doet en het is een hele mooie heldere dag..... als we aankomen bij de ingangvanhetnationale park betalen we25 dollar per persoon, kinderen onder 16 jaar betalen niets, het is een 3daagse pas.

Okee, we willen dit ook meemaken en betalen graag, dan rijden we het park in en het is toch nog een flink stukje rijden, dan komen we bij een enorme P-plaatsaan.

Er staan al heel wat auto's en vooral campers. Het uizicht is echt overweldigind wat een groot stuk rots zeg,het is echt een berg!!

De uluruis oranje rood van kleur en omdat de zon ondergaat verandert deze steeds in een andere kleur. Een fantastischgezicht en het gaat vrij snel dat verkleuren.

De zon gaat hier erg snel onder.

Tuurlijk staan er ook Nederlanders tussen en we raken zoin gesprek.

Maar we moeten wel opschieten met terugrijden wantom 8 uur moet iedereen weer uit het park weg zijn.

Als we terug rijden is het 1 lange file aan auto's die het park weer uitgaan, wij gaan een hapje eten bij ons hotel bij 'Gecko café' en hierna slapen.

Morgen de ultiemewandeling maken bij de Uluru!!

kings canyon onze dag

Wat een stilte hier zeg.

Om half zeven in de ochtend werden we wakker, nog donker buiten en wat vogelgeluiden.

Wauw, wat een prachtige zonsopgang zeg, de lucht is gelig blauw aan de horizon.

Wel erg koud, zo'n graad of 3 boven nul.

We gaan vandaag op wandeltocht naar de Kingscreek.

Dit zal zo'n 2 uur lopen worden, maar met de zon strak aan de hemel valt dit best mee.

Ontbijten doen we met ons zelf gekochte brood, kaas, ham, nutella en peanutbutter.

Zo, wat flesjes water in de rugzak, chocolatecakes erbij en in de auto naar de walk rijden, zo'n 6 kilometer terugrijden van et resort.

Oké, daar zijn we, niet de enige blijkt. Net zo gezellig, we groeten de voorbijgangers en zien er verschillenden naar de rots lopen en deze beklimmen. Je kunt hier helemaal naar boven klauteren, meer dan 80 meter hoog, maar er is geen houvast tijdens het klimmen en we besluiten de makkelijke route te volgen en niet deze.

De makkelijke route duurt 1 uur en voert ons tot in de canyon. Dit is werkelijk een schitterende wandeling midden in de natuur. Overal staan bordjes met daarop tekst over de bijbehorende beplanting.

De rotswanden zijn hier heel hoog tot 100 meter en in de zon geven ze een rode kleur.

Peter blijft foto's maken en ik hanteer de video. Sebas heeft zijn eigen toestel en klikt er ook vrolijk op los.

Wel wat lastige plekjes af en toe maar we bereiken het eindpunt.

Hier is een plas water te vinden, het enige water in de wijde omgeving.

De bodem van deze plas is zeker 2 meter diep, omdat het water kraakhelder is, kun je de bodem zien. Er zwemmen watvisjes rond.

Je kunt dit water gewoon drinken, een bordje vermeldt dit.

Na een half uurtje hier rondkijken en wat pratend met andere toeristen, we maken voor elkaar foto's met iedereen erop, kopen we weer terug naar de carpark.

Poeh, wat is het warm geworden zeg. We rijden terug naar het resort en gaan naar de helicopterplek.

Ja, we hebben besloten om de vlucht te maken met zijn 3-en.

De gele helicopter staat stil op de baan en in het kantoortje zitten 2 mannen te praten.

De ene is de piloot, de ander is nog lerende voor piloot.

Heel geanimeerd praten we over van alles en nog wt en besluiten om de tocht te maken om 3 uur 's middags en een lengtevan 30 minuten.

Het is nu 12:30uur dus we hebben nog even de tijd. eerst maar koffie drinken met cheesecake, Sebas lust wel een beefburger. Oh, wel goed opletten, want je hebt zo een kangoeroeburger of camelburger besteld.

Zo, het is bijna 3 uur, dus op naar de helikopter.

De piloot ligt languit op de bank in het kantoortje. Hij ligt dus op ons te wachten. We gaan naar de helicopter, Peter moet achter de piloot plaatsnemen, ik ga links naast de piloot zitten en Sebbas achter mij en naast zijn vader. Dit vanwege het gelijkmatig verdelen van het gewicht.

De rotor begint te draaien, we trillen wat door elkaar heen en zetten de hoofdtelefoons op.

Nu praten we alleen nog maar via de microfoon met elkaar.

Het hele zooitje gaat de lucht in en binnen korte tijd zitten we op 500 meter hoogte.

Wat een uitzicht zeg, het is hier heel erg vlak met alleen de rotsformaties van Kings canyon in het zicht.

Die tijd van 3 uur is goed gekozen, je hebt nu geen schaduwen op de grond dus zie je werkelijk alles wat groeit en bloeit.

En wat zien we dan? Een aantal wilde paarden die onder een boom staan te schuilen voor de zon en ..... een aantal kamelen. Nou ja, kamelen, het zijn dromedarissen, maar de aussies noemen ze camels.

Volgens onze piloot zijn er zo'n 1 miljoen kamelen in Australie. Nooit geweten. Ooit hier geimporteerd om als lastdier te fungeren maar daarna aan hun lot overgelaten.

Werkelijk, wat een adembenemend uitzicht van boven op Kings canyon. Hoe is het mogelijk dat dit 600 miljoen jaren geleden is gevormd tijdens de big-bang.

Het lijkt wel of de tijd hier sindsdien stil heeft gestaan.

Jammmer, het hlaf uurtje is al snel voorbij en als we weer met beide voeten op de grond staan beseffen we pas hoe klein en nietig wij zijn.

Nou, dan maar weer terug naar onze resortkamer en even bijkomen van dit fenomeen.

Vanavond gaan we weer in het enige restaurant eten, daarna de koffers pakken want morgen rijden we alweer door naar de volgende accomodatie, Ayers rock.

Dan gaat onze wens in vervulling en zien we de Uluru. We kunnen niet wachten tot het morgen is.

kings canyon rit

Hiep hiep hoera, Peter is vandaag jarig en hij mag het in de auto vieren want we rijden vandaag van ALICE SPRINGS naar Kings Canyon resort, zo'n 500 km.

Dit resort ligt in het Watarrka National Park.

Een eindeloos langeweg door een nog eindelozer landschap wat zo nu en dan wordt opgeluisterd door een dode kangoeroe langs de weg, hele grote hopen 'camelpooooh', jawel want er leven hier ook wilde kamelen!!!

Het landschap is ook welheuvelachtig met grote rotsformaties en dode bomen, want er is veel vuur en brandgevaar.

Maar goed we hebben water en eten bij ons en een hele volle tank!!

Vanmorgen namen we afscheid van ons privé huis (Alice station)aan The Fairway 25in Alice springs, voor 1 nachtje en met ontbijt en toen op voor de grote reis.

Het is niet zo bijster interessant om deze wegte rijden maar je moet wel heel goed blijven opletten juist omdat dit zo saai rijden is en een 2 baans weg is, je tegenliggers zijn vooral auto's met caravan, jeeps en big trailers/vrachtwagens met 3 grote aanhangersze noemen deze roadtrains!!

Gelukkig zie je al uit de verte wat voor een kolos er aankomt, want zodra ze langszij gaan dan voel je de hele auto opzij gaan.

Maar goed na heel wat km's , nam Peter het stuur over en nadat we het tankstation voorbij waren gereden sloegen we rechtsaf richting Kings canyon. Het was toen nog 176 km verderop.

Opeens begon Peter onrustig te worden, het lampje van de benzine tank begon op te lichten ...nee he!!!!!

Jawel hoor bijna geen benzine meer en op deze weg rij je van tankstation tot tankstation....maar gelukkig er kwam er 1 ........die had geen fuel/benzine dus door naar de volgende.

Die was zo'n 60 km verderop ... zweten hoor maar we hebben het net gehaald en we konden de auto volgooien. Nu is de benzine in Nederland super duur ,maar hier weten ze het ook wel, omdat dit in de middle of nowhere ligt kunnen ze vragen wat ze willen 2,24 dollar; omgerekend in euro's is dit 1,84 euro. Het is bijna 80 dollarcent duurder per liter hierzo dan in de bewoonde wereld.

Het resort waar we nu zitten is aan het einde van de weg, hier schijntde verharde weg dus ook werkelijk op te houden.

Alles is hier duur, 2 biertjes/ice tea, eten (chips + burger), ze kunnen vragen wat ze willen (AUS$ 85,-)maar dat wisten we al van te voren dus wij hebben (als echte Nederlander) zelf wat voedsel ingeslagen en drinken.

Maar vanavond zijn we op het terras naar de ondergaande zon (sunset)wezen kijken, spectaculair zicht op de steeds weer van kleur wijzigende Kings Canyon, met een flesje champagne in de hand proostend op Peter's verjaardag. Hier waren we niet de enigen, zeker 60 andere toeristen kwamen ook meekijken inclusief een jongen van het resort met een rijdende koelkast vol met wijn, bier en snacks. Overal is aan gedacht hier.

Erg mooi allemaal en vooral stil .....en dan wordt het ook gelijk donker zodra de zon weg is en flink koud, overdag was het 27 graden, vannacht zal het hier zo rond de 2 /3 graden boven nul zijn.

We liepen net terug en zagen boven ons een werkelijk giga grote sterrenhemel, zoveel sterren aan de hemel echt fantastisch gezicht. Dit is dus het melkwegstelsel.

Zo, nu liggen we lekker op bed tv te kijken, olympische spelen natuurlijk gekeken door een Australische brilen de reisweblog bijwerken en de gemaakte foto's en filmpjes even bekijken.

Morgen gaan we wandelen door de Kings canyon naar Kings creeken heeeeeel misschien nog een helikoptervlucht maken over Kings Canyon, wel duur maar dit maak je maar 1 keer mee in je leven.

alice springs

de vliegreis van Cairns naar alice spring duurde niet zolang het is 2 1/2 uur vliegen.

we vlogen met quantas deze keer en prima vlucht gehad het toestel was wat kleiner en was niet vol.mooi weer en we vlogen over de outback,geen stad alleen maar rood zand en veel strepen waar een zandweg loopt en zo nu en dan een rivier die droog staat.Nadat we de koffers hadden ging heel snel deze keer,hebben we bij thrifty de auto opgehaald,een mooie witte hyundai,die zal morgen wel flink onder het rode zand gaan zitten. we gaan 500 km verder rijden want daar pas ligt de rode rots!!!

onze andere car een mitshubiti, hebben we vanmorgen achter gelaten n Cairns,deze heeft ons toch mooi bijna 2700 km over de australische bruce highway gebracht zonder mankementen.

alleen een bon voor te hard rijden.

we zitten in een privehuis hier in alice spring, een soort blokhut met een klein zwembad maar het water is steenkoud zei de eigenaresse.sebastiaan heeft nog even zijn voet erin gedaan maar ook hij vond het te koud, we hebben een rondleiding gehad en hierna vertrok ze weer.

de bedoeling is dat ze morgenvroeg ons ontbijt komt klaarzetten,beetje raar we slapen in haar huis maar zelf is ze er nu niet.....ze verhuurt kamers en het huis heeft er 4!! wij slapen met zijn 3 op 1 grote kamer met eigen wc en douche, prima hoor alles ziet er netjes en verzorgd uit.

toch voor ons een beetje anders dan we gewend zijn, om in een prive huis van vreemde mensen te mogen bivakkeren,maar goed ze verhuurt dit huis om ook een beetje inkomen te krijgen want alice spring zelf is een klein en leeft van de toeristen.

ook hebben we vanmiddag al in het centrum(pje) gewandeld en er is ook hier veel gesloten.

wat wel gelijk op viel zijn de aboriginals,onverzorgd mensenen veelal bedelend of dronken/hangend op grasvelden of in winkelcentra.gelukkig waren we al een beetje hierop voorbereid maar voor sebastiaan is dit ook de eerste keer dat hij dit zag en vond het maar griezelig.

de aboriginals zijn hier de oorspronkelijke bewoners en het is hier ook hun leefgemeenschap, ze maken mooie tekening/schilderijen en proberen dit aan de toerist te verkopen,met het geld wordt meestal alcohol gekocht.

wijzelf hebben hier in het centrum wat gegeten in een restaurant en natuurlijk ook hier werkt een nederlands meisje,samen met 3 europese collega's.dus ze kon even bijkletsen en haar nederlands ophalen hahaha.

zo we gaan lekker douchen en het zoveelste bed uitproberen want niet iederbed ligt lekker!!maar we zijn best vermoeid, we doen veel indrukken op en ook voor sebastiaan is het soms moeilijk want hij gaat overal wel met ons mee naar toe ,hij heeft ook zijn rustmomenten en ook heeft hij zijn pubermomenten maar wonderwle vindt hij het nog steeds allemaal even spannend.

good night

we lopen een beetje achter met ons dagboek

sorry mensen maar we lopen een beetje achter met ons reis mee dagboek.

we zaten een tijdje in het regenwoud en tjaaa daar heb je geen internet of mobieltje nodig dus vandaar dat jullie geen nieuws van ons hebben gekregen. nu zitten we in cairns op het vliegveld we vliegen vandaag naar alice spring ,halen de auto op vandaag en blijven 1 nachtje slapen.

we zijn vanmorgen om half 7 vertrokken uit ons huis uit DAINTREE,een enorm regenwoud met heel veel dieren en planten/bomen, echt prachtig maar we vonden het hier wel heeeeeel erg stil en afgelegen.we hebben het mooie strand gezien en gewandeld, de crocodile tour gedaan en 3 enorme kroko's gezien..brrrrr het mangrovewoud, de wandeling door het daintree forest gebied met zijn mooie waterbeekjes.

het is totaal anders dan de canopy in de tablelands, hier zaten meer dieren bij onze boomhut/huis en voor sebastiaan was dit wel leuker we hebben hier ook veel gedaan en gezien.

maar nu moeten we gaan inchecken en we hebben al overgewicht hahaha van onszelf maar ook in de koffers, want alle leuke brochures/info moesten mee,t shirts en de chocolaaaaaa want we hebben op 1 van onze autotour een heerlijke stop gemaakt waar we alle soorten chocolade konden proeven en kopen, ook hele bijzondere die wijzelf in nederland niet kennen.

groetjes en tot leeszzzze in alice spring we gaan nu inchecken

morgen gaat de reis verder dan gaan we naar ayers rock en omgeving dan rijden we 500 km er naar toe en blijven hier dan een paar dagen.

Canopy en het Daintree rainforest

Canopy....boomhut...regenwoud.

Wij zijn gearriveerd in de canopy dit ligt in de tablelands van australie een enorm gebied bestaande uit heuvelachtige landschappen bedekt met allerlei soorten bomen en planten.

Real wildlife dus!!

Deze accommodatie is huisje in de bossen een boomhut, nu het was echt geen boomhut zoals ik mij had voorgesteld het was een enorm huis gemaakt van boomstammen met alles erin en op en aan, wasmachine, droger, keuken ,afwasmachine bad,douche ,houtkachel, terras ,bbq.

De ontvangst was allerhartelijks van het echtpaar david en saron gibson en werden gelijk uitgenodigd om 7 uur ‘s avonds te komen kijken naar het voeren van de boskangeroes en de possems.

In het huisje was er voer voor de vogels die rondom de boomhut verblijven en de schildpadden die in het riviertje voor ons zaten.

Ongeloofelijk veel dieren hebben we hier gezien!! Gelijk toen we binnen waren kwamen er al duiven en een soort zwarte kalkoen, even later zaten de boskangeroes al te wachten.toen het donker begon te worden kwamen er 4 possems zij aten bananen en brood,grappig beestjes en handtam want je kon ze aaien zolang ze maar bananen aten.

De papagaaien kwamen de volgende ochtend bij ons op het balkon,groen met knalrood,de zwarte met blauw paradijsachtige vogel, een grote groene vogel.

Wij zijn vroeg weggegaan we wilde veel dingen gaan bekijken, de grot met allerlei kristallen in atherton,gebouwd door een nederlander,crystal cave,natuurlijk was het een nagebouwde grot in een soort winkel maar de kristallen waren wel echt prachtig.....en wie kwamen we tegen jawel de man die het opgebouwd had en hij sprak nog redelijk goed nederlands,erg leuk om mee te praten.

Toen zijn we doorgereden naar een museum waar allemaal oude huisjes stonden waar je kon zien hoe men vroeger hier het australische land heeft ontgonnen en met welke moeilijkheden men kampte.alles was nog in de oude staat gebracht en ook de oude meubels, kleding apparaten stonden er. Zo kan men een beetje zien hoe men vroeger heeft geleefd.

Milk en chocolate fabric bezocht en naar de malanda waterfalls geweest en daar hebben we het vogelbekdier nog gezien, platypus,dit diertje had totaal niet in de gaten dat wij hem stonden te filmen en te fotograferen, hij dook op en neer en zwom ,grote lol.

mamupark

het wordt een beetje saai maar alweer heel goed geslapen en iedere morgen worden we gewekt door de zon en de zeegeluiden, het is hier ook zo mooi maar wel heel stil.

het plaatsje zelf stelt maar weinig voor een paar huizen, restaurantjes en een hoofdweg met wat hotels/appartementen/hostels en een heel groot caravanpark waar veel oudere mensen staan met hun inmens grote carvan met alles erin en op en aan, zelfs de boot gaat mee.

het is wintertijd maar het is behoorlijk bemensd...vandaag gaan we naar mamupark.

een enorm rainforest gebied waar een bijzonder looppad is gemaakt, je loopt over de bomen en hebt verschillende uitzichtpunten en torens. het wemelt er van de dieren....

het is wel een eindje rijden dus we gaan bijtijds weg, het is zondag en you never know!!

het park is prachtig gelegen in de bergen/hills sommige stukken weg zijn 10% OMHOOG MAAR OOK OMLAAG.maar alles gaat prima en we komen er.

het looppad brengt ons tussen en door giga grote hoge bomen zoveel soorten aan planten het is overweldigend, we horen vogels maar zien er een paar ....opeens zien we beneden op een zonnig plekje pal naast de ijzeren pilaar waar wij boven op staan een grote zwarte slang en hij is heeel groot.

gelukkig staan we boven de slang en maken mooie foto's van dit beessie....na anderhalf uur komen we bij de grote hoge toren,peter en sebastiaan gaan deze toren beklimmen ,ik blijf beneden op het grote platform staan kijken naar het uizicht, heel in de verte loop de rivier en kronkelt tussen de bergen door en je ziet en hoort de stroomversnellingen.

hoger hoeft voor mij niet ik sta al hoog genoeg!!!

de 2 mannen klimmen naar boven (trappen)en evenlater staan ze ook bij mij op het platform nog na te hijgen. best wel een hele klim zegt sebastiaan.

we lopen dezelfde weg terug wel wat sneller en we komen weer de slang tegen alleen heeft hij nu een andere plek uitgekozen.

als we terug zijn nemen we iets te drinken en besluiten om dan nog eventjes naar de waterval te gaan ietsje verderop...nou ietsje...pffff het is nog best wel een stukje rijden, maar dan heb je ook wat.

een mooie grote waterval met een kleine rivier waar je in kan zwemmen....s h i..t zwemkleding niet bij ons dan maar pootje baden.

nadat we terug zijn in het hotel nemen we een nootje/bier/wijn en kijken we wat tv en vanavond de boel inpakken,gelukkig staan de koffers al bijna ingepakt en rijden we morgen door naar het rainforest en daar zitten we dan in een boomhut midden tussen de bomen/dieren.