eugnellapark (broken river)
Vandaag hebben we wat kilometers te maken vanaf Mackay naar Airlie beach.
We zijn bijtijds vertrokken want we willen eerst nog naar Eugnellapark toe, dat ligt een kilometer of 75 van onze reisroute af.
In dit park stroomt een rivier (Broken river) waar het vogelbekdier voorkomt en dat willen we weleens gaan bekijken.
De weg ernaar toe is tot bijnahet einde goed te berijden. Het laatste traject,zo'n 10 km naar boven de hills in, wordt het nu echt bergrijden want we gaan met haarspeldbochten en wel12% OMHOOG.
En dat met een volle wagen (incl. drie zware koffers en proviand), maar de auto doet het perfect.
Boven aangekomenhebben we een prachtig uitzcht over de vallei en horen we de rivier al stromen.
Deze plekisin een prachtig reservaat en de bomen zijn ookzeer speciaal, het is zo groen en stil.
Een verademing na deze rit. Er is hier een grote open plek met cafe en de wandelroute loopt langs deriviernaar een uitkijkpunt waar je het vogelbekbek dier goed kan moeten kunnen zien.
We staan al een tijdje te kijken en jawel hoor aan de overkant, het lijkt op een stuk boomstam, duikt er een vogelbekdier op, hij is vrij groot en toch wel goed te zien.
Dit zoogdier legt dus eieren,heeft een platte eendenbek een een platte staart.
Eneen mooie bruine vacht.
We hebben hem net vastgelegd op de foto als hij onderduikt.
Even later opeens op eenhele andere plekin de rivierkomt hij weer boven, of is het een ander exemplaar?
Het is eigenlijk een unicum omdit beestje te zien, maar er zit nog veel meer bij de rivier. Ik ziehet bijzondere ijsvogeltje met zijn blauwe helder verenkleed en oranje borst.
We gaan nog een stukje verder wandelen en komen dan bij een ander gedeelte van de rivier waar en klein watervalletje is en ook hier zien we de platypus, zoalshet vogelbekdier hier genoemdwordt,zwemmen.
Deze is wat langer in beeld en gauw maken we wat filmopnames.
Hierna nemen we cappucinno met wortelcake en Sebastiaan een muffin/appelsap.
Tuurlijk hebben we gelijk weer een praatje met wat oudere aussies die toch wel erg belangstellend zijn waar we vandaan komen.
Maar ook hierkomen wewel hollanders tegen die ook aan het rondreizen zijn.
Na onze lunch gaan we nog even terug naar de brug en opnieuwboffen we.
Wezien een platypusnu ietslanger zwemmen en ook meerijsvogeltjes.
Het park is ook een geweldig mooi wandelgebied en je kan hier zelfs in een van de leuke huisjes logeren.
Hierna gaan we terug de weg weer naar beneden en dan eerst terugrijden naar Mackay om vervolgens de Bruce Highway op te rijden en op weg te gaan naar Airlie beach.
Hier zullen we laat in de middagaankomen in een denken wij mooi 2-slaapkamerappartement, met uitzicht over de baai.
Oei, het is toch wel even doorrijden, maar we halen het op tijd, want de receptie aldaar is er tot 5 uur namiddag.
mackay
What the hell?
7 uur in de ochtend, wat een herrie buiten. De zon schijnt door de gordijnen van ons balkon.
Even kijken waar die herrie vandaan komt.
Nou ja, zijn ze het gras aan het maaien bij ons voor met een grasmaaimachine, zo vroeg al.
Jeetje, wat een kracht heeft die zon zeg, nu al meer dan 20 graden qua temperatuur. Dit wordt een prachtige dag, wel 25-27 graden is de verwachting, die zon steekt zeg.
Nou, dan maar een mug thee met cake als ontbijt, je moet immers meegaan in het nationale ritueel toch?
Zo, rustig wakker worden met uitzicht (weer) over de pacific. Buiten is het verder nog erg stil, tja wintertijd wat wil je dan ook.
Vandaag is het een wat rustige dag voor ons, slechts 150km rijden naar Airlie beach ons volgende rustpunt.
Het hotel waar we nu zitten is best goed, grote kamer met 2 kingsizebedden. Plavuizenvloer, lekker koel.
Wat ons opvalt is dat we tot nu toe in alle hotels en verblijven flatscreens hebben, bij de tijd zijn ze hier dus wel.
Een 2 kilometer van ons vandaan ligt een lokaal vliegveld, daar hebben we totaal geen last van.
Er zijn hier in Mackay 2 stadions vlak bij elkaar, australisch voetbal en een honkbal stadion.
Beide hebben dezelfde hoofdsponsor namelijk Virgin van Richard Branson.
We pakken ons handeltje in, de grote koffers hebben we in de auto laten liggen, dus het sjouwen valt erg mee.
Vandaag dus naar Airlie beach, maar eerst even landinwaarts om naar het Eugnellapark te gaan voor het bekijken van het vogelbekdier.
Om half 10 rijden we de stad uit.
lady musgrave lagoon
Vanmorgen hebben we al vroeg gebeld naar het buro en jawel (
)hoor vandaag gaat de boot naar dit prachtige eilandje met haar blauwe lagoon.Het weer is beter dan gisteren en ze verwachten een zonnetje.
De naam van dit eiland en zijn blauwe lagoon is de vrouw van James Cook.
Dus gaan we, alles bij ons... de boot ligt al klaar en we worden leuk ontvangen door de bemanning best wel veel 8 stuks en een hele grote zilverkleurige catamaran.
Om half 9 varen we de baai uit en de zon breekt door, gauw naar boven op het dek nadat we de instructies hebben gekregen over hoe je je zwemvest om moet doenen wat je met de plastic kommetjes moet doen!!!
Zodra we de baai uit zijn, geeft deze boot al haar kracht en spuiten we de volle oceaan over, alles gaat vrij voorspoedig; helaas met manlief en nog een paar mensen ietsje minder.
Er is heel veel golfslag en de catamaran heeft een enorme power maar de golven zijn wild en hoog, we hebben tegenwind; helaas Peter wordt nu wel erg witjes en inderdaad de eerste golf komt netjes in de plastic bakje.
Gelukkig denk ik dat is eruit en dan knapt hij wel op maar helaas de kleur van zijn gezicht wordt er niet beter op en ook de golven worden hoger en het gebonk, heen en weer gaan van de boot wordt erger, ikzelf en Sebastiaan voelen ons ook niet zo lekker maar gelukkig we houden het ontbijtbinnen.
Ohhhhhhh het wordt nog erger , ik zie de een na de andere naar de witte bakjes grijpen en we moeten nog bijna een uur, het is 90 minuten varentotaal.
Eindelijk, we zien in de verte wat groens op een eiland en zodra we in de luwte van het eiland komen worden de golven wat minder;we varen de prachtige blauwe lagoon binnen en gelijk is het gebonk/heen en weer geschud minder.
We zien prachtige kleuren van de zee en het groene eiland.
De boot legt aan bij een ponton en vandaar gaan we nadat iedereen is bekomen van de reis,een kop thee/water/koffie drinken met een lekkerekoek erbij.
Je kunt onderwater kijken naar de prachtige tropische vissen, we zien paarse/groene/blauwe vissen en omdat ze van het poton visvoer gooien ook een enorme vis ,George genaamd,die krijgt een grote vis van de crew.
Hierna gaan we met een kleinere boot met een glazen bodem richtig de koralen en richting het eiland.
We zien schildpadden, diverse kleuren koralen, vissen het is echt fantastisch om dit te beleven.
Aangekomen op het eiland lopen we een stuk over het eiland en er wordt wat verteld over de vogelpopulatie, de bijzondere bomen, planten en bloemen.
Het zand is wit en er liggen prachtige grote schelpen, stukken koraal maar we mogen niets meenemen, dus maken we van alles foto's en filmen veel.
We lopen weer terug over het strand naar de boot en danweer terug naar het ponton.
Opnieuw zien wewat schildpadden, zodra we op het ponton zijn staat er een uitgebreide lunch klaar en wordt ons verteld dat we na de lunch kunnen gaan snorkelen.
Alles is aan boord, je flippers ensnorkel/masker moet je zelf pakken uit grote bakken,je kan een wetsuite aandoen tegen de kou, kost wel 5 AU$. De crewadviseertdie om wel aan te doen.
Er is een route waar je langs het koraal kan snorkelen, want je mag niet over de koraal heen alleen erlangs, anders breek je met je flippers het koraal af.
Samen met Sebastiaan gaan we de trap af en staan dan op een soort balkon waar je dan vanaf stapt zo het water in.
Het is even weer wennen voor mij want het is alweer een hele tijd geleden dat je zo'n snorkel en bril op je neus hebt en zo moet ademhalen, ook Sebastiaan moet even wennen.
Maar nadat de eerste echte slok zeewater naar binnen is gegaan vergeet je dit niet en dan ga je ervoor.
Het is echt prachtig, zoveel verschillende kleuren, van klein tot groot, anemonen, hersenkoraal ... wat is de onderwaterwereld toch mooi.
We genieten volop en gaan steeds verder, Sebastiaan is niet bang en ik moet niet al te hard flipperen met de flippers want dan gaan we veels te hard, ook met mijn rugspieren die de afgelopen week al diverse keren flink geraakt zijn is het ook niet zo best gesteld maar ik probeer alles.
We worden goed in de gaten gehouden door Peter en door de crew, er zitten 2 mensen in een boot voorals er wat mis kan gaan en 1 op de uitkijk.
We genieten volop en zijn best wel lang in het water, het is zeer zout zo zout dat je ogen en handen gaan tintelen, dat is echt zoals het moet zijn.
Na een klein uurtje stoppen we ermee het wordt kouder, flinke zeeslag dus we krijgen vaker een slok zeewater binnen en we gaan terug.
De pakken uit de flippers in de bakken en de snorkels en maskers gaan in een speciale bak waar ontsmettingszeep in zit.
Dan staat de thee/koffie/koek alweer klaar en de mensen komen allemaal weer terug .
De vissen worden nog een keer gevoerd en dan vertrekken we weer terug richting vasteland.
We weten wat er kan komen maar gelukkig valt de terugreis mee, de golfslag is een stuk minder en zonder de plastic bakjes te gebruiken zijn we weer om half 6 terug in 1770, wezijn weer een heerlijke fantastische ervaring rijker .
Lekker warm douchen en dan een hapje eten, ik ga ook zo naar mijn bedje want echt ik ben hartstikke moe.
Morgen gaan we helaas weer door naar ons volgende stopover Mackay, we blijven hier maar 1 nachtje.
Maar we moeten wel door dus 500km rijden staat er op het programma.
Welterusten
uitkijkpunt james cook en zonsondergang
Vandaag is het een zonnige dag maar helaas staat er een sterke wind dus de boot naar lady musgrave lagoon vaart niet, misschien morgen.
We staan wat later op en hebben een heerlijk ontbijt op ons balkon en kijken zo de baai over.
Het is prachtig weer en je ziet de golven en het strand, zandbanken en de vele vogels.
Corey, onze huismeester, heeft wel een paar leuke opties voor ons.
We gaan eerst naar het uitkijkpunt aan de andere kant en hierna lopen we dan naar het gedenkteken van James Cook.
Het is niet al te ver rijden en inderdaad, we lopen zo naar de uitkijkvlonder en zien daar een prachtige oceaan en velen vogels die van grote hoogte met een snoekduik de zee in gaan omvissen te vangen, zeer spectaculair.
Opeens zien we allemaal rugvinnen, dat zijn de dolfijnen die hier ook aan het vissen zijn.
Sebastiaan loopt voor ons en opeens gilt hij een slang!!!!
Inderdaad een bruine slang van ongeveer anderhalve meter ligt heerlijk in de zon, we weten niet of hij gevaarlijk is maar we laten hem met rust en kijken, foto's maken en filmen.
Teruggekomen gaan we nog in het 3 km verderop gelegen dorpje Agnes water een lekkere mug cappuchino drinken met een muffin.
Vanavond gaan we met een LARC, een amfibiboot met grote wielen, naar de zonsondergang kijken; we varen en rijden door de zee over de diverse zandbanken en bekijken de vogels.
Er zitten ook kangaroes maar die hebben we niet gezien, wel een hele mooie zonsondergang. Het is magnifek om dit mee te maken want het gaat heel snel, die zonsondergang.
Als we weer terug zijn op vasteland dan gaan we in onshuisje, The Escape,eten; we hebben eieren gebakken met ham/kaas voor op de broodjes.
Hopelijk kunnen we morgen dan echt naar de lady musgrave lagoon, snorkelen en tropische vissen gaan bekijken en schildpadden.
agnes water/town 1770
We zijn vroeg met de boot vertrokken (07:50)van Fraser island, onderweg naar het vasteland hebben we dolfijnen gezien ondanks dat het zo vroeg was. Leuk hoor ze zwommen niet al te ver van de boot.
Bij aankomst werden we netjes met de bus en onze koffers teruggebracht naar deplek waar de auto stond (River heads)en nadat we alles weer in de auto hadden gestouwd ben ik (Angeline) achter het stuur gaan zitten om de volgende 300 km te rijden. Oei, links rijden, maar ook de richtingaanwijzer zit aan de andere kant net zo als de ruitenwisserschakelaar die zit dus linksen tjaaaaaa, helaas die hebben we de hele dag aangehad.
De weg ernaartoe (de M1 Bruce higway) was 2 baans en schoot niet echt op. Flink wat grote kuilen en bulten, ook waren er nog wegwerkzaamheden. Na ongeveer goed 200 km veranderde sommige stukken weg in ondergelopen gebieden (flooding)en inderdaad, wij hebben een paar keer door een enorme waterplas moeten rijden, echt spannend want je ziet totaal niet waar je rijdt en je gokt een beetje hoe de weg eronder loopt.
Gelukkig alles verliep goed, nadat we de afslag namen naar Agnes water, de naam zegt het al, kwamen we inderdaad op een stuk weg wat echt helemaal onder water stond, we moesten omrijden en gelukkig maar want we waren niet alleen en gingen met de andere auto's en caravans in file!!!!!!rijden. Onderweg zagen we nog 2 grijze kangaroes voorbij rennen/jumpen en die waren net zo verbaasd als wij.
Uiteindelijk zijn we goed aangekomen in ons 'beach villa', leuk huis helemaal in stijl van balinees rotan met een echt hemelbed, een hangmat op het balkon en een geweldig uitzicht over de baai van 1770.
Hier is de avonturier captain James Cook in het jaar 1770 aangekomen,daarom is het gehucht zo genoemd. Er staat ook een gedenkteken van hem vlakbij het uikijkpunt. We zijn ongelooflijk leuk ontvangen door Corey, de opzichter van de 'beach shacks'. Hij heeft ons alles gewezen en we mochten ook zijnwasmachineen de droger gebruiken. We hebben hier zelfs gratis internet van hem gekregen.
Onze reeds gedragen klerenkwamen meteen niet zo lekker luchtje uit de waszak, dus dat wassen hebben we al gedaan de eerste avond.
Coreyvertelde onsdat het morgen beter weer zou worden maar wel met veel wind.
Ach we zien wel , we zijn er en dat is het belangrijkste, we gaan nadat de spullen uit de auto zijn gehaald de wasmachine staat de draaien, gezellig beneden aan de trap in het enige restaurant eten.
We worden geholpen door een Nederlands meisje dat hier al een aantal maanden is, gezellig even bijkletsen in het Nederlands en geeft ons gelijk wat tips.
We willen morgen naar het mooiste koraaleiland 'lady Musgrave' gaan een dagtocht,maar ondanks dat het prachtig mooi weer wordt waarschuwt ze ons voor de wind.
Inderdaad de tocht gaat niet door vanwege de sterke wind, jammer maar misschien overmorgen de dag daarna nog eens proberen.
We slapen heerlijk in ons hemelbed en worden wakker door de zon die schijnt....mmmmmmmmheerlijk .
fraser island, deel 2
Het heeft de hele nacht geregend, geen buitje nee echt gegoten, de villa's waar we zitten staan gelukkig op palenen nu begrijpen we ook waarom, als we naar buiten kijken zien we al dat alles blank staat,heftig.
Ik heb nog gedacht aan regenlaarzen maar dat was een beetje te!!!
Vandaag hebben we een rustdag zodra het droog is buiten maken we een wandeling over de houten vlonders (boardwalks)door het gebied richting strand.
Daar lopen honderden nee duizenden kleine krabbetjes rond. Zodra je te dichtbij komt dan duiken ze in het zand om dan even later weer massaal naar boven te komen en rennen dan verder.
Erg leuk spelletje is dit en Sebastiaan vermaakt zich met het krabben verstop spel.
We lopen richting eenaangegeven uitkijkpunt en zien dat er weer heel donkere wolken aankomen, dus gauw weer terug en jawel hoor, we zijn halverwege of de bui barst los.
Lekker lui dan maar op de bedden liggen en tv kijken, computerspelletjes doen, internet ach we vermaken ons wel.
Het is jammer dat het zo slecht weer is, de mensen balen er hier wel van want het is een mooi weer locatie, het is uniek dat er nu zoveel regen is gevallen, dit isal voor het tweede2 jaar aan de gang, ze maken nu dusextreme dingen mee.
Vanavond eten we pizza, zelf gehaald (takeway)en opgegeten in ons appartement en nadat alles schoon op is, pakken we de boel in want morgen verlaten we weer het eiland, we moeten vroeg de boot hebben alom '07:50 uur.
We varen dan weer terug naar het vasteland (River heads)waar de auto staat.
Dan zullen werijdennaar Agnes water/Town of 1770, een kleine 300 kilometers.
We rijden dan zo'n 300 km naar boven en komen dan hopelijk met mooi weer aan.
fraser island, deel 1
Het blijft maar regenen, jammer, want vandaag moeten we vroeg op we gaan met een 4WD truck Fraser island rondrijden.
De tour brengt ons op de mooiste plekken van het eiland en misschien zien we welwalvissen en dingo's.
We zitten midden tussen de vogels en de kikkers en nog veel meer andere dieren maar die horen en zien we niet, vanmorgen tripte er een grijs/bruine vogel binnen en was op zoek naar wat eten.
Een nachocheese chip uit de zak die op het balkon lag trok zijn aandacht.Het beestje zit dus binnen bij onsen loopt brutaal in de slaapkamer rond.
Sebastiaan zorgt dat de vogelweer buiten op het balkon terecht komt door de chip op grond daar te leggen.
Ontbijten doen we even vlug in de bakkerswinkel bij het meldpunt van onze trip.
Daar komt onze chauffeur, een vriendelijke man SEAN geheten,in korte broek en'Fraser island' jack om zijn schouders en een cap op zijn hoofd al aan wandelen.
Hij noemt allenamen op van degenen die meegaan (23 personen)en de bus is toch aardig gevuld, ondanks de regen gaat de excursie gelukkig door.
We stappen in de truck, een MAN, zeer comfortabel (denk ik nog) met riemen en mooie stoelen deze is pas nieuw!!
Sean zegt tegen ons 'fasten your seatbelts please'. We denken nog dat hij een grapje maakt.
Zodra we het terrein afgaan komen we op de zandpaden en dan gaat het er zeer heftig aan toe, de truck schokt/kleunt/trekt/bonkt en we worden als poppetjes heen en weer gegooid.
Daarom dus die goeie stoelen en gordels.
Onze eerste stop is bij een grote zandheuvel/duin. Dit zijn prachtige duinen hoor, zeer hoog en er staan versteende bomen in, een raar gezicht. Maar het regent keihard dus we zijn snel weer in de truck.
Hierna rijden we het strand ten oosten van het eilandop en kilometers lang en kaarsrecht over het zandrijden we flink door.
Opeens schiet Sean in de remmen, de gordels houden ons in de stoelen. Wat is er aan de hand?
Er zit een dingo in het zand alles te bekijken dus ook ons. De dingois alleen en we mogen als we tenminste in de deuropening van de truck blijven staande dingo filmen of fotograferen, het is een prachtig dier, het lijkt wel een gewone hond.
Sean vertelt ons dat dingo's niet kunnenblaffenmaar wel huilen als wolven.
De dingo is de oerhond van alle andere honden en worden beschermd hier op het eiland.
Ze hebben ook allemaal een oormerk (tag)en zijn gechipt, ze worden nauwlettend in de gaten gehouden en er zijn diverse groepen.
Helaas, wij krijgen alleen deze te zien op het strand. Hierna rijdt de truck hard over het zand en komen we aan bij een zoetwater creek, het heldere water is te drinken en we kunnen gaan zwemmen, maar wij laten het bij pootje baden, het water is toch wel koud. Peter en ik lopen verder door over de houten aangelegde paden naar het begin en komen dan in een prachtig bos met mooie planten en bomen, het is zo stil hier dat je hoort de creek hoort ruisen en heel in de verte zien we de zee.
Gelukkig, het is heel even droog en dat moment benutten we direct om allerlei foto's en films te maken.
Hierna lopen we terug en halen Sebastiaan uit de creek en we lopen naar de truck voor koffie/thee/lemonade en heerlijke grote bruine koeken.mmmmmmmm
Hierna stappen we weer in en de reis wordt vervolgd; we gaan naar een gestrandschip watop het strand ligt. Het ishelemaalverroest, het verhaal is dat dit een schip is wat ook werd gebruikt voor schietoefeningen voor de 2e wereldoorlog, dan konden de piloten van de vliegtoestelen dit schip als target gebruiken.
Hierna gaan we naar de pinnacles, grote gekleurde (wel 27 kleuren)rotsen met allerlei prachtige bruingele tinten, spectaculair, jammer je mag er niet meer naar bovenklimmen, het is nu een nationaal erfgoed net zoals het hele eiland dit is, dusbeschermd en behoort toe aan de UNESCO.
Dan gaan we weer verder in de trucken opeens wordt er weer fliink geremd. He,als je heel goed kijkt dan zien we inderdaad walvissen in de oceaan, wel een stuk of 3.Het spuiten zie je eerst en dan komt de rugvin naar boven.
Het is dus echt waar de trek van de walvissen is begonnen en ze komen dan langs Fraser island en de gehele kust van Queensland, we hopen dus ommeer walvissen t gaan zien de komende tijd.
We rijden weer doorkomen bij een anderbeach resort een lunch. We zijn daar niet de enige groep, er staan heel wat 4 trucks en auto's, ook mensen die hele weken hier op het eiland kamperen en vissen.
Na de lunch rijden we naar een plek midden op het eiland, hier lopen we een stuk door het oerwoud (track of no return), we wordenalleen gelaten, SEAN, de buschauffeur zalons weer aan het einde van het looppad ophalen.
Dit is zo'n mooie wandeling door het oerbos, ze hebben hier ook opnames gemaakt voor diverse films, o.a walking with dinosaurs. Het is er prachtig, hoge palmbomen, bomen met luchtwortels, de creek zo helder dat je er gewoon water uit kan drinken.
De tocht duurt voort en we zijn inmiddels Sebastiaan al kwijt, hij looptergens voorop met nog 2 meisjes, maarouderen lopen niet zo snel en maken foto's.
als we dneken dat we er zijn moeten we nog heeel wat traptredes en schuinlopende stukken naar boven lopen,eindelijk horen we stemmen en jawel daar zit al een klein gedeelte van het gezelschap op ons te wachten, gelukkig zijn we niet de allerlaatste,maar ook sean is er nog niet.
dan komt er een truck aan rijden met een vrouwelijk chauf, zij verteld at de truck pech heeft en sean is dit aan het repareren, geintje zeggen we tegen haar hetis n.l vrijdag de 13 juli maar ze zegt dat het echt waar.
sean had ons al in de morgen grappen op ver vrijdag 13 verteld o.a dat als de truck kapot zou gaan de dames moesten helpen met duwen en de wilen te vervangen...hahhaha.
nu bleek dus dat het echt was!!!
gelukkig na een uurtje of zo kwam de truck terug en een luid applaus voor sean, hij zag er inmiddels niet uit...helemaal onder het zand en smeersel.maar de truck was weer gemaakt en we gingen naar het laatste mooie punt, een heel groot meer waar je in kan zwemmen,het lake is prachtig alleen omdat het nu zo somber weer was, is het meer niet zo mooi jammer maar er wordt wel gezwommen.
na de frisse duik gaan we terug en de hobbel en gebobbel, gebonk enz is een sensatie ook voor mijn rug......dan staan we midden op het drassige zandweg stil er staan 4 4 w drive auto's stilvoor ons, een ligt half opzijn kant en de andere helpen deze om weer op zijn wielen te zetten, spectacle natuurlijk,gelukkig na wat heen en weer gestart en geduw en met kabels wordt de auto weer recht gezet.
we kunnen verder en zonder oponthoud komen we dan eindelijkweer terug op geasfsalteerd terrein en zijn we dichtbij ons verblijf.we nemen afscheid van sean en gaan lekker douchen, op bed rustten en dan uit eten in het andere restaurant.we hebben inmiddels een paraplu gevraagd bij de receptie want het blijft de komende dagen alsmaar regenen ,erg jammer ,maar wij hebben dit weer meegemaakt.
wie kan nu zeggen dat hij zo'n dag heeft gehad als wij, walvissen gezien, dingo, een 4 w truck, dinosaurius walking gedaan,ppodje baden in de helderste creek van heel de wereld!!
Brisbane en Fraser island
Het is een korte nacht voor ons geweest....vanmorgen nog net op tijd om een klein ontbijtje te nuttigen. Hierna gaan we de stad in, we zijn niet al te ver van het centrum en doen dit lopend.
Helaas het gaat een beetje miezeren na een kwartiertje staan we midden in het centrum en het is al behoorlijk druk, we lopen de winkelstraat op en zien hele oude gebouwen met hele hoge torenflats/kantoor gebouwen erachter, supermodern en ook wat old houses.
We gaan eten bij JOJO's, een restaurant wat bestaat uit allerlei kleine restaurantjes van pizza/muffins/sandwiches enz.; je bestelt en rekent dan af en ze komen het dan aan je tafel brengen, ook de de drankjes. Inmiddeles is het flink gaan doorregenen en we hebben geen jassen meegenomen. Nou dat is flink balen want we moeten ook nog de huurauto ophalen. Sebastiaan wil niet mee en blijft op de hotelkamer. Peter en ik lopen het stuk naar het bedrijf en zijn imiddels zeiknat.
De auto staat klaar een zilverkleurige Mitsubishi Outlander 4WD, echt een megacar.Geweldig, Peter gaat rijden naar het hotel terug; nu dat is niet zo makkelijk want het is allemaal eenrichtingsverkeer en ook nog links rijden. Na dik een uur zijn we terug.
Even uitrusten want we zijn wel moe en gaan liggen, tv kijken of even internetten. Om 8 uur gaan we maar eens kijken of er wat in de buurt is om te eten... en weer regent het baahhhhhh.
En .... geen regenjassen bij ons of paraplu, dan maar nat worden; gelukkig zit er een westerns steakhouse en hier hebben we heerlijke steaks gegeten met een flinke pint beer!! Sebastiaan had spare ribs, vriendelijke bedieining en altijd een leuk praatje met de aussies.
Hierna naar het hotel terug en de boel inpakken voor morgen want dan gaan we naar Fraser island toe. Het is ongeveer 300 km van Brisbane, maar we moeten wel op tijd zijn voor de ferry; die vaart om half 4 van het vasteland naar Fraser island toe.....en die willen we niet missen.
Het regent flink de volgende dag en we rijden Brisbane uit, hopen op beter weer maar helaas de hele dag blijft het regenen en niet zo'n klein beetje. Jammer want we stoppen even om bij Woolworths, een groot winkelcentrum, een lekkere beker met koffie caramel te gaan drinken met een groot stuk cake/muffin mmmmmmmmmmm heerlijk.
Het valt best tegen de rit naar Hervey bay, we denken dat we het net gaan halen en uiteindelijk komen we aan bij River heads, de boot ligt al te wachten; gauw de koffer en de rugzak eruit, de cameratas enz. dan de auto op de P plaats zetten en hollen want we zijn dus de laatsten die aan boord gaan. Pffffffff dat was echt op het nippertje.
Onderweg naar Fraser island zien we 3 dolfijnen, ze zijn een beetje aan het dollen met elkaar en zwemmen enspringen in het water. Leuk hoor dat hebben we toch maar mooi gezien.
De aankomst is prachtig, het is opgehouden met regenen en de zon komt er een beetje doorheen en we zien het eiland al. Het is heel erg groen en we zien een grote groep vogels.
Aangekomen aan landworden we met de bus en koffers en met de andere hotelgasten gebracht naar het hotel.
We hebben een prachtige villa aan het water en kijken uit op een swamp. Je hoort de geluiden van het regenwoud. Het wordt al snel donker en we zitten te genieten van al die geluiden.
Zo bijzonder.....en de ondergaande zon is ook prachtig.
Ja we zijn op FRASER ISLAND, werelderfgoed van UNESCO en zeer bijzondere vegetatie en dingo's.
de hond die afstamt van de wolf en die hier beschermd wordt en die we morgen gaan zien, zeker weten.